احتیاج انسان و دیگر موجودات به امام، ادامه ى احتیاج آنان به پیامبر است. نیاز به فرد

 معصوم ـ چه پیامبر و چه امام ـ را از دیدگاه هاى مختلفى مى توان بررسى كرد. یكى

از این وجوه، نیاز به قانون الهى و تفسیر آن از سوى معصوم است. در كتاب هاى كلام،

 با دلیل هاى عقلى ثابت شده است كه بشر براى اصلاح زندگى دنیوى خود و رسیدن

 به سعادت ابدى و اخروى، نیازمند پیامبر است. نیاز بشر به دین و تفسیر صحیح از آن،

 ابدى است. پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله وسلم)دین اسلام را به عنوان آخرین دین

 الهى، آورد و همه ى احكام و مسائل آن را بازگو كرد. پس از وفات پیامبر(صلى الله علیه

 وآله وسلم)به همان دلیل هاى عقلى، باید كسانى مانند پیامبر در علم و عصمت و ...
 
وجود داشته باشند. اینان كسانى نیستند جز امامان بزرگوار(علیهم السلام).

حضرت(علیه السلام) به این نكته ى مهم هم اشاره دارند كه به دلیل سستى مردم

 در پذیرش حق، این طور نیست كه همه ى امامان به حكومت برسند و یا در میان مردم

 حاضر باشند، همان طور كه همه ى انبیا و اوصیاى الهى گذشته نیز، به حكومت دست

 نیافتند و برخى نیز تا مدّتى در غیبت به سر بردند.1-كمال الدین، ج2، ص511