دولت کریمه امام زمان

واز ناحيه مادر نيز، چنان که گفته شد، به شمعون الصّفا وصيّ حضرت عيسي عليه السلام مي رسد،

در نتيجه، سلسله نسبش به بسياري از پيامبران واوصيا، که يکي از آنها حضرت ابراهيم خليل عليه

السلام است منتهي مي گردد.

نکته ديگر در برتري مقام حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف همان بس، که در روز ولادتش

به وسيله فرشتگان به آسمان ها برده شد.(1)

و در حديث ديگر از امام حسن عسکري عليه السلام نقل شده که: خداوند متعال حضرت مهدي

عجل الله تعالي فرجه الشريف را با اين سخنش برتري بخشيد: (مرحباً بِکَ عبيدي بکَ نُصرةُ

ديني، واظهارُ اَمرِي، ومهديُّ عبادي، آليتُ انِّي بِکَ آخذٌ، وبِکَ اُعّطِي وبِکَ اغفر وبِکَ اُعَذِّبُ؛(2)

مرحبا به تو اي بنده من، ياري دين وآشکار شدن فرمان من، وهدايت شدن بندگانم به وسيله

تو انجام مي شود، سوگند به خودم ياد کرده ام که به وسيله تو بگيرم، ببخشم، وبه وسيله تو

بيامرزم وبه وسيله تو گنه کاران را، عذاب نمايم). چنان که قبلاً ذکر شد.

و اين که حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف آخرين اوصياي اِلاهي وحجت هاست(3)

وبعد از او وصّي به اين معناي خاص نخواهد بود،(4) واو متعهد به بيعت، با هيچ يک از جبّاران

نخواهد بود ودست ظلمِ هيچ ستمکار وکافر ومنافقي به او نمي رسد، چنان که به بعضي از اجدادش

به خاطر مصلحت الهي نرسيد.

در حديث آمده: هنگامي که امام حسن مجتبي عليه السلام با معاويه صلح کرد، عده اي از مردم

نزد آن حضرت آمده واو را در مورد بيعت با معاويه سرزنش کردند، امام حسن عليه السلام به آنها

فرمود: (واي بر شما، شما نمي دانيد که من چه کار مفيدي، انجام داده ام، سوگند به خدا، آنچه

انجام داده ام براي شيعيانم بهتر است از آنچه خورشيد بر آن مي تابد وغروب مي کند، آيا نمي

دانيد که من امام شما هستم که اطاعتم بر شما واجب است، وبه تصريح رسول خدا صلي الله

عليه وآله وسلم يکي از دو آقاي اهل بهشتم، آيا نمي دانيد که همه ما بر عهده اش بيعت با طاغوت

زمانش رخ مي دهد مگر قائم ما عجل الله تعالي فرجه الشريف که حضرت عيسي روح الله، فرزند

مريم سلام الله عليها پشت سر او نماز مي خواند، خداوند متعال، محل تولدش، وشخص او را

پنهان مي سازد، تا هيچ کس از جبّاران بيعت او را نطلبد. اين قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف

نهمين نفر از فرزندان برادرم حسين عليه السلام، وفرزند بهترين کنيزان خواهد بود، خداوند

عمرش را طولاني مي کند، تا به قدرتش او را آشکار سازد، به چهره جواني که کمتر از چهل

سال دارد، تا همه بدانند که خداوند بر همه چيز توانا است).(5)

از امتيازات حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اين است که: پس از ظهور، حضرت عيسي

بن مريم عليه السلام روح وکلمه خدا (6) در نماز جماعت به او اقتدا مي کند، امام صادق عليه

السلام از پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم نقل مي کند که فرمود: (... من ذرّيتي المهدي، اذا

خَرَجَ نَزَلَ عيسي بنِ مريمَ لِنُصرَتهِ، فقدَّمَهَ وَصلّي خلفه؛(7) از نسل من حضرت مهدي عجل الله

تعالي فرجه الشريف است، که وقتي قيام کند، عيسي بن مريم از آسمان به زمين براي ياري او

فرود آيد، وآن حضرت را پيشاپيش صفوف قرار مي دهد، ودر نماز به او اقتدا مي کند).

واز محمّد حنفيه نقل شده که گفت: (ما خاندان، داراي شش امتياز هستيم که هيـچ کس از

پيشينيان وآيندگان داراي آن نيست، محمّد صلي الله عليه وآله وسلم سرور رسولان، علي عليه

السلام سرور اوصيا، ومهدي اين اُمت، که عيسي بن مريم در نماز به او اقتدا مي کند، از ماست).(8)

ودر کتاب عيون اخبار الرّضا عليه السلام، از حضرت رضا عليه السلام نقل شده فرمود: (اذا خرج

المهدي مِن ولدي نزل عيسي بن مريم فصلي خلفه؛(9) هرگاه فـرزندم مهدي عجل الله تعالي

فرجه الشريف از نسل من ظاهر شـود، عيسي عليه السلام از آسمان فرود آيد ودر پشت سر او

نماز مي خواند).

امتياز ديگر حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف اين است که: هنگام ظهورش نداي عظيمي

از آسمان شنيده مي شود، چنان که روايات بسيار به اين موضوع اشاره نموده اند، از جمله: از علي

بن ابراهيم روايت شده که در تفسير اين آيه (واستمِعْ يَوْمَ يُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَکانٍ قَريبٍ)(10) وگوش فرا

ده ومنتظر چيزي باش که منادي از مکاني نزديک ندا مي دهد، فرمود: (منادي حق به نام قائم عجل

الله تعالي فرجه الشريف ونام پدرش ندا کند).(11)

در روايت ديگر از امام باقر عليه السلام نقل شده فرمود: (منادي حق از آسمان به نام قائم عجل

الله تعالي فرجه الشريف ندا کند، همه انسان ها در مغرب ومشرق، صداي آن حضرت را مي شنوند،

از هراس آن صدا، هر کسي که در خواب است بيدار مي گردد، وهرکس که ايستاده مي نشيند،

وهرکس که نشسته است مي ايستد، آن گاه خداوند آنها را که، از اين ندا عبرت گرفتند وجواب

مثبت دادند، مشمول رحمتش قرار دهد، صداي اول، صداي جبرئيل روح الأمين است که در ماه

رمضان شب جمعه شب 23 اين ماه است). چنان که اين مطلب در کتاب غيبة النّعماني(12)

نيز نقل شده، واحاديث بسيار به آن دلالت دارند.

(1) کمال الدين، ص 428.

(2) بحار الانوار، ج 51، ص 27، حديث 37، وج 52، ص 166. باب 24.

(3) کمال الدين، ص 441، .

(4) همان مدرک، ص 44 وباب 303 و316.

(5) کمال الدين، ص 316،

(6)کمال الدین ، ص 77، 250، 280، 284، 330، 331، 345 و527.

(7) امالي شيخ صدوق، ص 219، مجلس 39، حديث 4.

(8) خصال شيخ صدوق، ص 320.

(9) عيون اخبار الرّضا، ج 2، ص 202.

(10) سوره ق، آيه 41.

(11) تفسير القمّي، ج2، ص 327.

(12) غيبة النعماني، ص 253 و254.